%0 Journal Article
%@ 2076-6173
%A Janicka-Panek, T.
%D 2017
%F zu2:24887
%I Вид-во ЖДУ ім. І.Франка
%J Вісник Житомирського державного університету імені Івана Франка
%K Indywidualny przypadek, metoda badań, strategia badawcza, jednostkowe losy ludzkie,  dziecko, uczeń , nauczyciel w roli badacza, plan studium przypadku, badania jakościowe
%N 1 (87)
%P 5-10
%T Jednostka jako podmiot badań pedagogicznych i społecznych
%U http://eprints.zu.edu.ua/24887/
%X Metoda indywidualnych przypadków jest sposobem badań, polegającym na analizie jednostkowych losów  ludzkich, uwikłanych w określone sytuacje wychowawcze, lub na analizie konkretnych zjawisk natury  wychowawczej, poprzez pryzmat jednostkowych biografii ludzkich, z nastawieniem na opracowanie diagnozy  przypadku lub zjawiska w celu podjęcia działań terapeutycznych.  Z potrzeby rozpoznania skomplikowanych sytuacji, ich istoty i przyczyn zrodziła się metoda, która  wkomponowana została w praktyczne cele usuwania nieprawidłowości lub sytuacji zagrożenia w  indywidualnych losach ludzkich. Jej szczególny rodowód i ścisłe pokrewieństwo z metodą pracy socjalnej  uzasadniają uwarunkowania społeczne funkcjonowania jednostki, przewidywany efekt oddziaływań  terapeutycznych i prognozowanie zmian.  Pod pojęciem ''przypadku'' rozumie się różne jednostki, żyjące i działające w określonych środowiskach  społecznych, wyróżniające się od innych, od swoich rówieśników na przykład, jeśli chodzi o uczniów w szkole,  czy dzieci w przedszkolu. Odbieganie od normy, nie jest traktowana jako wada, ponieważ pojedynczy przypadek,  badacz (także pedagog, nauczyciel) osadza w znanej sobie teorii, a opis przypadku, który nie znajduje swego  odzwierciedlenia w teorii, może przyczynić się do jej wzbogacenia, a nawet przekształcenia.