Cechy ogólnokształcącego szkolnictwa średniego na Ukrainie i sposoby jego reformy

Analizowany jest drugi etap realizacji Koncepcji „Nowa Szkoła Ukraińska”, a mianowicie:
2019–2022 lata. Analizowane są wymagania dotyczące obowiązkowych efektów kształcenia, w
szczególności charakterystyka i potrzeby uczniów, potencjał kadry dydaktycznej, wsparcie
zasobowe placówki oświatowej, wsparcie edukacyjne i metodyczne konkretnych modelowych
programów nauczania itp. określane z uwzględnieniem kompetencyjnego podejścia do uczenia się,
które opiera się na kompetencjach kluczowych. Autor zwraca uwagę na wymagania wobec
kompetencji uczniów w kontekście obszarów edukacyjnych: językowo-literackiego,
matematycznego, przyrodniczego, technologicznego, informatycznego, społecznego, zdrowotnego
itp. Wskazuje się na pozytywne aspekty reformy systemu edukacji. Należą do nich: autonomia szkół;
kształcenie i certyfikacja nauczycieli; reforma programów związana ze zmianami form i metod
pracy nauczyciela z uczniem; współpraca centralnych i lokalnych władz oświatowych z
nauczycielami i rodzicami uczniów; podnoszenie jakości kształcenia, które rozumiane jest jako
„integralny proces edukacyjny”; przestrzeganie zasad integralności (poszanowanie praw i
wolności, przestrzeganie zasad uczciwości akademickiej)